Voor ik het wist stond ik op een plein met 20 duizend Vietnamezen.

Zoveel mensen had ik in Azië nog niet bij elkaar gezien op één plek!

Ondanks dat ik helemaal achteraan stond was ik dit keer in staat het podium te zien ondanks dat er duizenden mensen voor me stonden. En dit terwijl ik helemaal niet zo groot ben.

Oudejaarsavond, na een simpel diner en wat biertjes waren we er klaar voor. Diverse grote podia (met name van Heineken) in Hanoi maakte dat er een hele leuke sfeer hing. Wijzelf zaten ergens vlakbij het Opera huis, te genieten van alles wat er om ons heen gebeurde.

Na een foto sessie met wat locals die graag met ons op de foto wilde kreeg ik contact met het stel dat we ontmoet hadden tijdens onze trip in Halong Bay. Zij zaten super dichtbij, 500 meter hemelsbreed, te eten bij El Gauchos en vroegen of we daarheen kwamen voor een drankje en samen oud en nieuw te vieren. Aangezien we de enige toeristen waren op dat stuk leek ons dat geen slecht idee. 500 meter kan je normaal lopen binnen 10 minuten in een stad. We hebben er 40 minuten overgedaan. Duizenden Vietnamezen hadden zich inmiddels verzameld en waren van plan om er een flink feest van te maken. Althans dat dachten we.

In Vietnam vieren ze Chinees nieuwjaar dat rond januari/februari plaatsvindt. Het bijzondere is dat ze daar heel graag westers willen zijn en daarom dus ook op 31 december graag mee willen doen.

Eenmaal bij onze vrienden aangekomen -redelijk in shock over hoe hard de mensen onderweg kunnen duwen en trekken- was het tijd voor bier en sterke verhalen (zijn we vrij goed in ;)). Op een gegeven moment horen we duizenden mensen aftellen. Huh, is het al zo laat? Net was het nog half 9?

Verbazing wekkend veel herrie,… om helemaal niks. Ze waren aan het oefenen in het Engels om van 10 tot 1 te tellen en dan HAPPY NEW YEAR te roepen. Dit deden ze vanaf 9 uur elk uur.

Na het bestellen van een fles Champagne was het dan bijna zover… het was bijna 12 uur, daarna zouden we vertrekken en meegaan in het feestgedruis (aangezien Heineken ongeveer 3 mega grote podia neergezet had, er vrij goede techno op diverse podia gedraaid werd, kon dat niet anders dan een leuk feestje worden. 3, 2, 1…. HAPPY NEW YEAR!!! Het podium speelde nog 1 nummer af met een boyband die erop stond en BAM. Klaar. Schluss. Iedereen naar huis…

WHUT? Heel bijzonder aangezien wij echt heel wat verwacht hadden van deze avond. Hordes met mensen liepen terug naar de hoofdstraat om vervolgens naar huis te gaan… duizenden mensen.

Aangezien El Gauchos speciaal voor ons en nog 4 westerlingen open was gebleven en het personeel inmiddels met ons mee prooste, riep één man van het andere gezelschap (vanaf het balkon waar we zaten en inmiddels stonden te kijken) keihard: HAPPY NEW YEAR! Waarna er een golf van Happy Newyears ons tegemoet kwamen. Dit gaf vervolgens aandacht aan iedereen die langs het restaurantje moest… Dit werd vervolgens dus een aantal minuten in het lichtpunt staan en mensen die zich gedroegen alsof we mega famous waren. Iedereen riep ons toe, maakte foto’s bleven staan en stond zich uit te sloven. Want, echte westerlingen gelukkig nieuwjaar wensen, dat is natuurlijk een once in a lifetime kans (zo deden ze althans). Een erg leuke en bijzondere ervaring.

Hier wat sfeerbeelden… de eerste foto is een overview foto die ik van Google geplukt heb, wij liepen aan de rechterkant van de foto van de ene kant naar de andere kant. Je ziet het niet heel goed maar je kan je misschien voorstellen dat het vrij druk was. Rechts is ook een foto van Google maar zag er dus precies zo uit (is overigens ook in dezelfde straat).

Je hebt me nog niet gehoord over vuurwerk…

Vuurwerk? Dat wordt vaak in Vietnam gemaakt, zou je denken. NOT, niks te vinden, geen haarbanden met 2016 erop, geen vlaggetjes of andere prullaria, helemaal niks, noppes, nada! Dat is denk ik de westerse gekte die ze nog niet helemaal begrijpen.

Het was een geweldige avond waarin we veel gelachen hebben, roem ervaren hebben, gedanst hebben op straat, in een vaag café en uiteindelijk met andere backpackers voor een hostel. Het wederom, een echte bijzondere ervaring! Achteraf hoorde we wel dat er één plek was waar iets van vuurwerk afgestoken was (lees: 1 vuurpijl). Maar ook dat hoorden we dagen later pas via via. Ach, wat maakt het uit, we hadden lol en deze ervaring hadden we nooit willen missen!

Ga je voor een feestje naar Hanoi met oud en nieuw? En je wil dansen? Ga dan naar één van de backpack hostels in de stad. Dat is waar het feest begint. Wil je een andere bijzondere ervaring hebben? Ga dan naar het Operaplein, en maak het mee.

Tot de volgende keer!

Liefs,

Dolsefiek