Fun·Hello

Veelvuldig vlees

Hello again,

Vorige week liep ik in de supermarkt, haastig op zoek naar wat te eten voor die avond.

Mijn oog viel op een tartaar pakket. Drie stuks wel te verstaan. Ik hoefde er maar één. Na het meisje achter de vleesbalie gevraagd te hebben of ze ook per één verkocht konden worden kreeg ik een snauw, NEE.

Oh, natuurlijk niet. Waarom zou je voor jezelf koken daar heb je thuisbezorgd.nl toch voor? En als je het doet, koken, dan koop je toch een biefstuk, á 6,25 per stuk? Die kan je namelijk wel per stuk kopen, een simpele tartaar niet.

Vriendlief moest overwerken, ik had geen zin in ingewikkeld gedoe maar moest van mezelf wel een beetje gezond eten. Een kant en klaar maaltijd zit er namelijk voor mij de laatste maanden niet meer in gezien mijn drang om fit en sterk te worden…

OK ik ging voor het pakket met drie tartaars. Opzich geen probleem je kan de rest invriezen. Zou je denken. (Oja en wat boontjes)

Alle overwegingen, bedenkingen in de supermarkt en uiteindelijk de zin in de tartaar waren voor niks geweest toen ik thuis kwam. Vriendlief was al thuis en had voor mij een heerlijk visje klaargemaakt. Zeebaars om precies te zijn. Heerlijk! Maar goed…Je raadt het al, de tartaars gingen de koelkast in.

De volgende frustratie kwam pas 4 dagen later, toen de overvloed aan tartaars in de koelkast, volgens de Nederlandse regelgeving, overdatum waren. Eén dag wel te verstaan. Ach met het oog op de reis naar Vietnam einde jaar… kan de maag vast wennen, we zijn tenslotte niet van suiker.

Die dag, was gister. Gister, de dag dat ik mijn sportieve leven weer op ging pakken na een rust van 7 weken en om 7 uur met mijn trainer had afgesproken.
Aangezien ik het wilde idee had om die ochtend met de bus naar mijn werk te gaan, kwam ik in mega tijdnood toen de bus niet kwam opdagen en ik pas tien over 6 thuis was. Ik had nog wat pasta die ik op kon warmen en wilde daarbij één tartaar bakken. Althans, dat was het plan.

Hup, pasta in de pan, even snel boven omkleden, kom ik terug… pasta aangebrand. TOP. (Ja mam, je hebt gelijk, haastige spoed is zelden goed. Dat blijkt maar weer eens.) Dat werd dus 1,5 tartaar en een paar blaadjes spinazie die nog hopeloos en net niet vergaan in de koelkast lagen. Een mega maaltijd kan ik je vertellen…

De overige 1,5 tartaar had ik bewaard in de koelkast om vandaag samen met wat rijst en boontjes op te bakken en te eten.

Dat laatste is gebeurd, ik heb heerlijk genoten van mijn restjes tartaar, boontjes en rijst.

Lang leve de tartaar.

Advertentie
Backpacken·Fun·Geen categorie·Hello·Leven·Reizen

Mijn naam is…

Het lijkt alweer eeuwen geleden dat ik woorden op Hyves typte, blogde over mijn reizen en mijn verhalen aan jullie kenbaar maakte.

Na vele vragen, smeekbeden en verzoeken van vrienden en familie is het dan eindelijk zo ver….

I am back!

Velen van jullie zullen zich afvragen… Waarom bloggen en waarom duurde het zo lang… Ik weet het zelf ook niet eigenlijk. Ik schijn leuke verhalen te typen over de dingen die ik mee maak en geef daaraan een leuke draai (heb ik me laten vertellen). Meeslepende verhalen… Dat werd ook weleens gezegd. Waarover ik blog? Over alles wat ik meemaak, mijn interesse wekt of dingen die ik bijzonder vind… Vanalles dus!

Ok ok, daar gaan we dan… Na het zoveelste gesprek, dat leidde tot nadenken… Waarom ook niet?

Allereerst moet je een naam hebben, want als blogger moet je wel met iets leuks komen, origineels, iets dat vraagt om aandacht, vraagt? Of schreeuwt? Daar ben ik nog niet helemaal over uit. Ik vond het in ieder geval rete moeilijk om iets te bedenken.

Er gingen weken voorbij, maanden inmiddels… En toen, vorige week was het dan zover. Na wat whatsapp groepen en vriendinnen gestalkt te hebben, diverse hilarische en onnozele namen bedacht te hebben, was het zover…. Ik wist het!

Dolsefiek dat moest het worden! 

Een naam met een betekenis, aandenken en die met name origineel is. Een naam die mensen zullen onthouden en waar ik trots op ben. 

Een naam afgeleidt van mijn achternaam (en daarmee dus ook die van het gezin waar ik uit kom). Een naam die mijn opa vroeger bedacht heeft voor mijn vader… En die mijn moeder later gebruikte om mijn zusje en mij tot orde van de dag te roepen of juist op de meest leuke momenten Dolsefiek als troetelnaampje gebruikte. 

Een naam om ons te laten lachen en met name een naam die vele herinneringen deed oproepen. 

Een mooie naam om als blogger trots op te zijn. Een naam (en hopelijk ook de verhalen die daar uit voort komen) om van te genieten. 

Liefs en tot snel.